یادداشتی در باب میدان و دیپلماسی در پاسخ به دکتر جواد ظریف

یادداشتی در باب میدان و دیپلماسی

در پاسخ به دکتر جواد ظریف

بقلم دکتر اباذر اسماعیلی میدانی

بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

در پاسخ به سخنان دکتر جواد ظریف که بقول خودش، دیپلماسی را فدای میدان کرده است. بر خود وظیفه ملی و شرعی دانستم که مطالب ذیل را به استحضار افکار عمومی ملت عزیز ایران اسلامی برسانم، باشد که در تواتر اخبار؛ امکان تشخیص صواب از ناصواب میسّر گردد. ان شاءالله تعالی.

اولاً: در بحث حاکمیت و دولت مداری اصل این است که هم میدان ( عملیات نظامی) و هم دیپلماسی، تابع سیاست کلی نظام حاکم کشور باشد. لذا دیپلماسی چیزی جدای از میدان و یا بالاتر از میدان نیست. آنچه که بالاتر است سیاست کلی نظام است. که چیزی بالاتر از میدان و دیپلماسی بوده و تعیین کننده خط مشی هر دو ( میدان و دیپلماسی) می باشد.

ثانیاً: میدان(عملیات نظامی) و دیپلماسی، هر دو توامان، در هر نظام سیاسی، ماهیت ذاتی آن نظام از برای ضمانت منافع ملی آن نظام است. و لاجرم فعالیت های هر دو در هر زمان و مکانی که باشد، ملهم و مامور سیاست کلی نظام از برای تامین منافع ملی آن نظام می باشد. لذا هر دو مورد میدان و دیپلماسی باید هماهنگ و مکمل هم باشند.

ثالثاً: برای پیروزی میدان ( عملیاتهای نظامی) اگر سیاست های کلی نظام باشد که هست، نه تنها دیپلماسی بلکه تمام اجزاء حاکمیت باید هماهنگ با میدان عمل کنند، تا نظام بتواند در میدان پیروز باشد. و وزارت خارجه ما نیز تحت امر سیاست کلی نظام، موظف به هماهنگی با میدان بوده است. البته چنین بوده است یا نه؟ نمی دانم. کما اینکه حضور نیروهای نظامی آمریکا در مناطق مختلف جهان را، این دیپلماسی آمریکا است که برای جهان توجیه به مشروعیت می نماید. چرا که دیپلماسی آمریکا در خدمت میدان خود است.

رابعاً: سیاست کشور با دیپلماسی کشور فرق دارد. دیپلماسی وسیله ای است در خدمت سیاست کشور. کما اینکه میدان نیز باید در خدمت سیاست کشور باشد. در هر دو موضوع اگر عکس این باشد، فساد بر انگیز است. سیاست کشور اگر در خدمت دیپلماسی باشد، جاسوسان، احتمال به قریب می توانند حاکم و یا هادی کشور شوند. و سیاست اگر در خدمت میدان باشد، نظامیان حاکم کشور می شوند. که در قانون اساسی حکومت های پیشرفته و همچنین در قانون اساسی کشور ما، چنین چیزی نه مقبول است، و نه مشروع.

خامساً: برای منافع شخصی افراد، قربانی کردن میدان داران رزم و شهادت، و هزینه کردن قهرمانان ملی همچون شهید بزرگوار سلیمانی عزیز، ظلم بزرگ به ملت، مملکت و نظام اسلامی مان بوده و به زیر سوال بردن کلیت فلسفه مبارزات انقلاب اسلامی است که تبعات جبران ناپذیری می تواند داشته باشد.

از خدواند متعال هدایت به صراط المستقیم را برای خود و همگان خواهانم.

والسلام علیکم و رحمه الله

اباذر اسماعیلی میدانی،

پنجشنبه نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۰